Richtlijnen

Hieronder een paar van de belangrijkste richtlijnen t.b.v. hygiënische machine of installatie bouw.

Let op! Dit is een selectie van BOXD en wij beweren met deze opgave zeker niet dat dit de enige zijn. Wij staan open voor eventuele aanvullingen en zullen uw aanvullingen of opmerkingen zeer waarderen.

De Richtlijn Drukapparatuur (97/23/EG of PED 97/23/EC in het Engels, is nu 2014/68/EU) van het Europees Parlement en de Raad is een Europese richtlijn voor lidstaten van de Europese Unie, waarmee beoogd wordt de lidstaten regelgeving te laten implementeren met betrekking tot de eisen die worden gesteld aan drukapparatuur. In Nederland is deze richtlijn sinds 1 januari 2008 de wettelijke opvolger van de Stoomwet uit 1953. De richtlijn geldt voor apparatuur en vast opgestelde opslagvaten; niet voor verplaatsbare drukvaten voor transport van gassen (variërend van gasflessen tot tankcontainers). Voor verplaatsbare drukvaten geldt de Europese richtlijn 1999/36/EG. De Richtlijn Drukapparatuur heeft betrekking op onder andere: Drukvaten met een inwendige overdruk boven 0,5 bar. Stoomketels Buizen en pijpen voor transport van vloeistoffen en gassen met een overdruk boven 0,5 bar.

FSSC 22000 behandelt de belangrijkste eisen van een hele reeks voedselveiligheidsnormen en -programma's die van toepassing zijn, waaronder GMP, HACCP, SQF, BRC, IFS en Global G.A.P.

Een standaard op het gebied van voedselveiligheid die werd ontwikkeld door de Internationale Organisatie voor Standaardisatie. Deze standaard werd afgeleid van ISO 9000 en werd gepresenteerd op 1 september 2005. De volledige naam van de standaard is ISO 22000 Voedselveiligheid managementsystemen - eisen aan een organisatie in de voedselketen.

De ISO 22000 norm is ketengericht en van toepassing op alle aanverwante industrie. Hierbij kan gedacht worden aan leveranciers van apparatuur of hulpmiddelen, transportbedrijven of schoonmaakbedrijven die zich richten op de voedingsmiddelenindustrie.

Deze ISO-norm werd ontwikkeld met als doel een voedselveiligheidsnorm in de markt te zetten die wereldwijd geaccepteerd kan worden. ISO 22000 is toepasbaar op de gehele voedingsketen, inclusief toeleveranciers als koelhuizen, transportbedrijven, machinebouwers en producenten van verpakkingsmaterialen.

Het materiaal dat in aanraking komt met voedingsmiddelen moet voldoen aan de eisen genoemd in de Europese verordening EG-1935/2004. RVS is volgens deze regel geen ‘kritisch’ product. Dit betekent dat voor RVS de traceerbaarheid en de productienorm van de componenten belangrijk zijn. Aan de hand van de traceerbaarheid kan in deze norm worden terug gevonden of het materiaal in contact mag komen met voedingsmiddelen. De EC1935/2004 certificaten die we vereisen, betreffen vooral de afdichting. Voor de afdichting vereisen we een verklaring van de leverancier, eventueel aangevuld met het ISO certificaat of een migratierapport. Deze laatste twee vallen onder de regeling EC-2023/2006. NBR, HNBR, FKM, FPM (beide Viton) en EPDM vallen onder de groep elastomeren en hiervoor is een verklaring en migratierapport vereist. HNBR is in dit rijtje de meest kritische op gebied van migratie. MVQ (siliconen) is een niet kritisch materiaal en daardoor volstaat alleen een EC1935/2004 verklaring. Indien men voor een PTFE om-manteling kiest, worden de eisen hoger omdat PTFE een kunststof is. De leverancier moet wanneer dit niet de producent is, ook beschikken over de zelfde documenten van zijn leverancier. Omdat het RVS geen kritisch materiaal is volgens EG1935/2004, volstaat hier ook alleen een verklaring en een goed ingerichte traceerbaarheid.

Elke machine die binnen de Europese Unie op de markt wordt gebracht of gebruikt, moet voldoen aan de veiligheids- en gezondheidseisen uit de Machinerichtlijn. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Machines zijn er in honderden soorten en maten. Om voor al deze machines in detail in wetgeving vast te leggen waaraan ze moeten voldoen, is een onmogelijke opgave. De Europese Unie heeft om deze reden globale wetgeving ontwikkeld in de vorm van de Machinerichtlijn. Deze richtlijn is in Nederland verwerkt in het Warenbesluit Machines. De eisen zijn dus niet vrijblijvend maar wettelijk vastgelegd.